Wat ik meer en meer besef en wat steeds meer doordringt, is hoeveel de goedhorende partner doet om te zorgen voor de communicatie.
zij herhaalt alle zinnen altijd weer (met uitzondering van een enkele keer)
zij tolkt als zij merkt dat ik anderen niet goed versta
zij springt in als ik de plank helemaal mis sla
Met haar lach ik om de wonderlijke vondsten van mijn brein.
Ik hoor bijvoorbeeld: “Zeg je wat je wilt?” in plaats van “Wat zit er aan je bril?”
zij luistert mijn antwoordapparaat af
zij waakt ’s nachts
zij hoort de bel als ik mijn waarschuwings-tril niet draag
zij leert gebaren
zij gaat akkoord als ik mijn hoorapparaatjes uit wil doen
zij maakt gebaren als ik mijn hoorapparaten nog niet in heb
zij denkt mee als we de beste plek in een restaurant zoeken
zij zegt het nog een keer als ik helemaal niet reageer
zij leert mij dat ik vaker moet knikken in de communicatie
zij leert mij dat zij als goedhorende ook niet alles hoort
zij zegt zou je je oren weer eens schoon laten maken
zij geeft feedback en denkt mee met de keuze van het beste hoorapparaat
Wat doet de goedhorende collega, dierbare, familie, anderen allemaal?
Ik ga steeds meer beseffen hoeveel dit is.
Dankbaar ben ik voor alle bereidheid, begrip en liefde van iedereen. Niet alleen van de goedhorende partner, maar ook van een collega.
De goedhorende andere:
Mailt als ik de telefoon niet versta
Wil wel skypen – dan kan ik wel spraakafzien en liplezen en gebaren zien
Zegt het nog een keer als ik niet reageer
Schrijft het ter plekke op als het echt niet gaat
Vindt het OK als ik haar plaats vraag tijdens een vergadering.
Komt naar mij toe als dat nodig is.
Afgelopen zaterdag gaf ik de workshop “Horen voor twee” bij Slechthorend Amsterdam
De slechthorende deelnemers gingen in gesprek met de goedhorende deelnemers, de goedhorenden deelden wat zij allemaal doen, prachtige gesprekjes.
Bij de slechthorenden is er verbazing over hoeveel het is wat de goedhorenden doen, hoeveel hulp er is.
“Helpen met hoofdletters” was de rode draad.
Dit besef en al deze kennis nodigt mij uit om vaker naar de goedhorende toe te gaan als ik het niet versta, nog opener te zijn over wat goed werkt en er alles aan doen om de goedhorende tegemoet te komen.
Vertel je hieronder waar je aan denkt? Wat doet jouw goedhorende dierbare of collega allemaal voor je?
11 reacties
Machteld, 21 nov 2017
Zo…. Dat was wel even een eye opener, dat de partner/omgeving ongemerkt veel voor mij als slechthorende opvangt en meedenkt.
Waarbij het ook belangrijk is dat de slechthorende zelf aangeeft wat hij/zij nodig heeft en hier eigen regie blijft houden.
Bedankt Wendelina voor deze interessante workshop.
Ingrid, 21 nov 2017
Mijn lieve man is mijn oren in de nacht zodat iemand de kinderen hoort als ze wakker worden. Hij deed toen ik nog in opleiding was de bereikbaarheidsdiensten samen met mij omdat ik bang was mijn telefoon niet te horen. Hij is mijn wekker in de ochtend. Hij doet de belletjes die gedaan moeten worden maar die ik liever vermijdt. Als we op internet filmpjes kijken probeert hij te zoeken naar een versie met ondertiteling en anders probeert hij te tolken. Hij vindt het af en toe erg lastig als ik mijn hoortoestellen niet in heb, maar snap als ik even de rust wil hebben.
Ik ben mijn man dankbaar voor zijn steun ook al vindt hij het soms lastig er mee om te gaan.
Esther, 21 nov 2017
Wat een mooi en positief blog! Mijn lieve man heeft vooral heel veel geduld. Nooit vindt hij het vermoeiend of irritant om iets een (of twee, of drie….) keer te herhalen. En dat terwijl hij met andere dingen totáál géén geduld heeft. Bijzonder! En hij helpt me waar het nodig is met bellen, met communiceren. Zonder dat hij een hulpeloos wezentje van me maakt. Want soms gaat het een beetje té makkelijk om te zeggen “aah, wil jij even bellen?”. Dan kijken we elkaar aan en dan weet ik: oh nee, ik moet het ook zelf blijven durven en oefenen.
Dus ja, samen kom je heel ver!!
Cor Toonen, 22 nov 2017
Inderdaad, het beste hulpmiddel voor een gehoorbeperkte mens is: ‘een inlevend horend medemens’ ! Als deze ook nog goed is in visuele communicatie is het een kostbaar geschenk ….
Marja de Kinderen, 23 nov 2017
Het is prachtig perspectief om te kijken naar wat je man, kinderen, collega’s en anderen voor voor je doen of liever je oren zijn. Dat is veel. De dagelijks bel en telefoongeluiden is zelf goed te doen maar andere geluiden die je wel hoort maar niet kunt plaatsen voor je benoemen is heerlijk. Ze zijn mijn oren die er altijd zijn en die het altijd liefdevol doen. Ook zonder batterijen. Dat is wat horenden voor me doen.
Maar ik heb de bijzondere situatie dat ik voor veel doe voor mijn man die een herseninfarct heeft gehad. Zoals mijn man mijn oren is, ben ik voor hem zijn geheugen en planner.
Daarom voelt het goed en zijn WE SAMEN STERK.
Nelly Jacobs, 23 nov 2017
Dag Wendelina, !
Prachtig blog en misschien ook een mooi onderwerp voor een lezing bij Hoormij Midden-Nederland.
Wat mij persoonlijk betreft was mijn man jaren lang ‘ mijn oren’ bij mijn steeds toenemende slechthorendheid.
Tot hij plotseling overleed en ik er dubbel alleen voor kwam te staan. En dan …?
Hartelijke groet,
Nelly Jacobs
admin, 25 nov 2017
Wat een verandering als je alleen verder moet, Nelly dat is een belangrijk thema: we komen graag naar jullie toe.
Dorothé, 30 nov 2017
De keren dat ik in het verkeer door mensen gered ben zijn ontelbaar. Ik dank letterlijk mijn leven aan horenden.
Helga, 11 dec 2017
Het zou zo gewoon moeten zijn elkaar te helpen.
Op een organisatie met 1000 man zijn er zoveel onbekende slecht horende ( en slechtziende) collega’s die nooit hulp durfen te vragen en daardoor wel eens het een en ander missen, niet bijwonen of door juist aanwezig te zijn weer uitgeput raken.
Hopelijk kan ik de organisatie in 2018 nog meer leren hier oog/oor voor te hebben en mijn collega’s tot steun zijn.
Fijne feestdagen allemaal
Erica Habold, 11 dec 2017
Ja ze zijn geweldig !
Zoals mijn collega Carola, die zwaait
om aan te geven waar, bij het GWA,
ambachtelijke drukkerij, zij iets tegen mij zegt. Zien is (beter) verstaan.
Ik heb daar niet om gevraagd, zij is een natuurtalent.
Glimlachen en humor helpt ook.
jenny, 13 dec 2017
Mooi blog. ik heb ook nog wat voorbeelden.
Mijn zus die meedenkt voor een goede plek in een restaurant, die even een tikje op mijn arm geeft als ze iets wil zeggen.
Een docent op school die (na mijn uitleg) bij ieder filmpje de ondertiteling erbij zoekt.
Mijn kinderen die, of herhalen, of beter hun best doen met articuleren.