Renske Holwerda woonde op 11 oktober 2014 onze workshop Werk en Gehoorverlies bij. Ze schreef er een mooi verslag over. Dankjewel, Renske!
Zaterdagochtend 11 oktober woonde ik de workshop Werk en gehoorverlies van Wendelina Timmerman (Hooridee) bij.
Meteen aan het begin werden er spelregels over de communicatie afgesproken: wie wat wil zeggen, steekt eerst zijn hand op en wacht tot hij de ‘praatstok’ (het microfoontje) in zijn handen heeft. In het begin was dat even wennen, maar het was mooi om te zien dat mensen elkaar gaandeweg steeds meer op de ‘praatstok’ gingen attenderen! Zou dat in de ‘horende’ wereld ook zo werken? 🙂
Ik viel deze ochtend van het ene herkenningsmoment in het andere en realiseerde me steeds meer dat slechthorendheid veel grotere gevolgen heeft dan je kunt vermoeden als je er niet over nadenkt. Het heeft niet alleen gevolgen voor de communicatie van de ander richting jou, maar ook voor de communicatie van jou richting de ander. Door onze afwijkende intonatie kunnen grapjes verkeerd vallen of kunnen anderen ons zelfs mijden! Ook kunnen we nogal zakelijk en to the point zijn in onze communicatie. Spraak is iets waar je aan kunt werken met een logopedist, maar dan rijst weer de vraag: moet je dit eigenlijk wel wÃllen veranderen? Typeert jouw spraak jou niet juist als slechthorende? Mooie dingen om over na te denken!!
Ook snap ik nu eindelijk waarom ik op het werk nooit helder kan navertellen wat er tijdens een overleg nu eigenlijk gezegd is, terwijl ik wel degelijk goed heb geluisterd. Ik ben dan zo gefocust geweest op verstaan dat het net is alsof er in mijn hoofd geen ruimte meer is om er daarna een goedlopend verhaal van te maken. Er is een reden dat ik dit pas een dag na de workshop typ, nu begint alles weer een beetje terug te komen 😉
Er werd ook aandacht besteed aan herstelmomentjes. Uit onderzoek is gebleken dat herstelmomentjes een must zijn voor een slechthorende. Iedereen doet dat anders: de één neemt gedurende de dag een paar keer een paar minuten voor zichzelf, de ander (waaronder ondergetekende) zet een koptelefoon met rustgevende muziek op, en weer een ander gaat elke dag een uurtje alleen in een ruimte zitten om even rustig te kunnen werken zonder continu afgeleid te worden.
We moesten voorafgaand aan de workshop een open brief aan onze collega’s schrijven en aan het eind van de workshop kregen we de gelegenheid deze voor te lezen. Voor wie nieuwsgierig is: even geduld, ze komen op Wendelina’s blog te staan 😉 Overigens ga ik deze brief niet echt verspreiden, maar ik gebruik de punten die erin staan wel voor de presentatie die ik op het werk ga geven over mijn slechthorendheid. Het was mooi om te zien dat mijn brief zo goed ontvangen werd en zo herkenbaar was voor anderen dat ik van iemand de vraag kreeg of ze hem ook mocht gebruiken voor haar presentatie. Dat geeft mij weer vertrouwen dat mijn collega’s mijn verhaal óók goed zullen ontvangen 🙂
Tot slot vroeg Wendelina waaraan mensen gaan merken dat ik deze workshop heb gevolgd. Voor mij geldt dat ik meer voor mezelf wil opkomen in gesprekken waar meerdere personen bij betrokken zijn, met name op het werk. Als mensen tegen mij praten, passen ze zich aan, maar zodra er andere mensen bij de conversatie betrokken raken, gaat het spreektempo weer omhoog en zijn ze mij kwijt. Dit is natuurlijk niet alleen op het werk zo en het verklaart ook mijn voorkeur voor 1-op-1-gesprekken 😉
Al met al vond ik het een onwijs leerzame workshop, die me weer handvatten heeft gegeven om verder te kunnen, en ik raad iedereen in mijn netwerk aan ook een workshop bij Hooridee te gaan volgen. Gewoon doen, je krijgt er geen spijt van! Dankjewel Wendelina!
Geen reacties